Een spoedkeizersnee

Het is woensdag 30 november. Wat een schrik vandaag! Tijdens een CTG-scan die de harttonen van de baby meet, vielen deze tonen even weg. Na een tijdje vonden de artsen zijn harttonen wel weer, maar nu veel te laag: 60 in plaats van 120-150! De verpleegkundige raakte in de stress en binnen een mum van tijd stonden er artsen, studenten en de gynacoloog om mijn bed. Deze besloot "dat het nu maar moest gebeuren". Aanstaande pappa Marnix gebeld, en hij scheurde als een idioot naar het ziekenhuis. Nét op tijd voor de OK. Na de ruggeprik duurde het 4 minuten voordat Luuk geboren was. "Net geen record", riep de eerste arts. En pappa riep vol verbazing en blijdschap "een venje... een voetballer!"

Luuk ging in de coveuse samen met pappa naar de kraamsuite. Met grote verbaasde ogen keek hij pappa en later ook mamma aan. Wij waren meteen "verliefd"! Wat een schatje! En wat ging alles snel...

Grote ogen en een beetje kroezig haar. Zijn huid zat vol velletjes omdat het vruchtwater dreigde op te raken. Maar het cliché klopt: wij vonden hem de allerknapste baby op deze wereld! Deze foto's zijn van de eerste dag...